Grillowana karkówka z jarzębiną
Lato powoli się kończy, a mi udało się jeszcze wyrwać na kilka dni w Beskidy. Wokół lasy i łąki. Mnóstwo czasu na długie spacery, czytanie książek i… gotowanie. Co wrzucić do garnka, gdy do najbliższego sklepu ponad 6 kilometrów? Na szczęście zaraz za płotem zaczyna się las z jego szeroką, jesienną ofertą. No może nie tak szeroką – bo grzybów w tym roku jak na lekarstwo, a gdyby ktoś się rozchorował, to nawet na lekarstwo, by ich zabrakło. Jest natomiast pod dostatkiem jarzębiny, która pięknie czerwieni się na drzewach. Gdy wpadłem na pomysł, by wykorzystać kulinarnie te owoce, rozpoczęła się dyskusja wśród współwakacjowiczów. Jedni twierdzili, że jarzębina jest niejadalna, wręcz trująca i jeśli ją zjemy, to osierocone dzieci będą zmuszone znosić nas przez góry do najbliższego szpitala lub w inne, jeszcze bardziej smutne miejsce. Inni zapewniali, że w ich domach jarzębinę i owszem jadano. Cóż robić? Zrezygnować ze świetnego kulinarnego tematu, czy też narazić rodzinę na spore niedogodności gastryczne? W sukurs przyszły porady mamy oraz niezawodnego doktora Google. Okazało się, że i jedni, i drudzy mają rację. Surowa jarzębina leśna nie jest jadalna, ale wystarczy ją przemrozić i ugotować, a zmienia się w niezwykle ciekawy dodatek do mięs. Od pierwszej w moim życiu degustacji jarzębinowych frykasów minęło już 12 godzin – zatem możemy uznać, że najgorsze mam już za sobą i będę żyć.
- 4 plastry karkówki
- garść przemrożonych, a następnie rozgniecionych jarzębin
- sól, pieprz
- ziele angielskie
- listek laurowy
- ząbek poszatkowanego czosnku
- 50 ml czerwonego wina
- słodki sos chili
- oliwa z oliwek
- ½ litra jarzębiny
- 200 ml czerwonego wina
- 100 ml wody
- 150 g cukru
- 1 jabłko
- Sezon na szparagiNadszedł czas, gdy na targach dostrzegamy sezonowe warzywa i owoce. Szparagi niestety znikają tak nagle, jak się pojawiają, dlatego trzeba się śpieszyć. Proponujemy przygotować je w towarzystwie cytrusów i francuskiego rieslinga.
- Roladki z grillowanej cukinii z bryndzą i miętąBryndza ma ostry charakter – żadne tam maślane nuty czy inne śmietankowe "krema". Jego nazwa, jak zresztą większość używanych w polskich górach terminów związanych z hodowlą owiec, pochodzi w języka karpackich górali – Wołochów.
- Młode buraczki z serem kozim, pomarańczą i kaszą pęczakSam kozi ser najlepiej smakuje z białym winem z odmiany sauvignon blanc. A co, gdy wykorzystamy go jako składnik przystawki? Wszystko zależy od pozostałych składników.
- Kanapki i szampan na Stulecie NiepodległościOd jakiegoś czasu zastanawiałem się jak ja i moi najbliżsi uczcimy tą czcigodną rocznicę. I tak sobie wymyśliłem, że ktoś kto przez równą połowę swojego życia zajmuje się winami powinien, po prostu – wznieść za Ojczyznę toast czymś wyjątkowym.
- Parmezanowe koszyczki z sałatą i suszonymi pomidoramiDzięki parmezanowi sałatka jest bardzo wyrazista. A podana z kieliszkiem wyrazistego wina, smakuje wyśmienicie. Koniecznie wypróbujcie ten przepis.
Klasyczne wino z południa Włoch. Dobrze zaokrąglony smak, ciepły i trwały finisz, wyczuwalne aromaty dzikich jagód i owoców śliwki oraz pikantnych przypraw. Delikatnie podbite beczką.
Jest szefem działu Wino i kuchnia magazynu „Czas Wina”. Specjalista od niezwykłych pomysłów i skomplikowanych receptur. Najbardziej lubi przyrządzać dania wykwintne, inspirowane klasyką kuchni francuskiej i dawnej kuchni polskiej. Przede wszystkim jednak to sommelier, dziennikarz winiarski i licencjonowany przewodnik. Sędziował w międzynarodowych konkursach winiarskich, prowadził szkolenia z dziedziny wina dla Instytutu Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego, Krakowskiej Szkoły Restauratorów i innych instytucji. Obecnie jest dyrektorem jedynego w Polsce biura podróży specjalizującego się w organizacji wycieczek i imprez winiarskich – Podróże z winem. Doradza także w kwestii doboru win w restauracji Dworu Sieraków.
