Ostatni czas na śledzia

Przygotowanie

Wielka Sobota, czas malowania pisanek, pakowania koszyczków i pośpiesznego wybierania się na święcenie pokarmów. Wieczorem zaczynamy pełne świętowanie. Ale póki co mamy ostatni moment, by zjeść śledzia, bo już niebawem odpłyniemy w świat wędlin, pasztetów i pieczonego mięsiwa. No chyba że ktoś jest wegetarianinem i umartwia się, poszcząc przez cały okrągły rok ;).

Wróćmy jednak do śledzia. U nas w domu przygotowuje się sałatkę ze śledzi, suszonych śliwek i czerwonej kapusty. Przepis na nią moja żona znalazła na swoim ulubionym blogu Kwestia Smaku dwa lata temu i od tego czasu sałatka stała się w naszym domu tradycją. Jak wiadomo w Krakowie – jak coś ma miejsce dwa lata pod rząd, to już staje się tradycją.

Zatem dziś, w przeddzień Wielkanocy proponujemy naszą tradycyjną sałatkę śledziową wraz z lampką wina.

Kapustę bardzo drobno poszatkować. Cebulę i jabłko zetrzeć na tarce. Śliwki i śledzie pokroić w centymetrowe paski. Z octu, oliwy, miodu i majonezu zrobić sos. Następnie wymieszać wszystkie składniki z sosem. Wstawić do lodówki na kilka godzin, by smaki się przegryzły. Sałatkę można podawać jako osobną przystawkę. Będzie też dobrze komponowała się z polskimi wędzonymi wędlinami.

Zastanawiałem się, jakie wino można podać do takiego dania. Śledzie w oleju zazwyczaj dobrze komponują się z białymi winami z wysoką kwasowością. Niemieckie rieslingi, austriackie grünery lub hiszpańskie albariño nasuwają się same.

Ja jednak poszedłem innym tropem. Wędzone śliwki, które wyraźnie są wyczuwalne w sałatce, spróbowałem połączyć z hiszpańskim tempranillo lekko muśniętym beczką. Takie wino typu roble (od 4 do 6 miesięcy leżakujące w beczce) ma na tyle wysoką kwasowość, że doskonale radzi sobie ze śledziem, a jednocześnie ma na tyle śliwkowej owocowości, że ładnie uzupełnia smak dymno-powidłowych aromatów. Będzie też dobrze pasowało do wędlin i innych wielkanocnych przysmaków.



Życzę wszystkim Wesołych Świąt i smacznego.