Perkedel Ikan, czyli papryka nadziewana rybą
W poszukiwaniu odpowiedzi przeniosłam się na drugą półkulę pachnącą przyprawami i morzem. Oczywiście w wyobraźni oraz w kuchni. Za przewodnik posłużyła mi książka kucharska, dość nietypowa, podobnie jak imię i nazwisko jej autorki. Biruta Markuza, bo o niej mowa, spędziła wiele lat na Antypodach i wyspach Pacyfiku. Swoje doświadczenia i wybrane przepisy opisała w książce Smak Tropików. Kuchnie Pacyfiku. Zmieściła w niej kawał świata – począwszy od Chin, przez Indie, Indonezję, Nową Gwineę, na Australii i Nowej Zelandii skończywszy, a opisywane przez nią zwyczaje kulinarne praktykowane są przez ponad połowę ludzkości! (Nasze eurocentryczne przekonanie o egzotyczności tej kuchni warto by przy okazji zweryfikować.) Autorka najpierw opisuje specyfikę kuchni regionu czy kraju, potem przechodzi do subiektywnego wyboru przepisów, podpowiadając w nich, czym można zastąpić produkty trudno osiągalne w Polsce. Szkoda tylko, że książka jest tak ubogo ilustrowana. Zamysł wydawcy, by przede wszystkim słowami opisać niezwykłość i bogactwo proponowanych potraw, moim zdaniem nie do końca się sprawdza. Mimo to książkę polecam – można w niej znaleźć mnóstwo inspirujących przepisów i ciekawych informacji. Wybrałam z niej przepis pochodzący z indonezyjskiej wyspy Ambon. Uwielbiam nadziewaną paprykę, kocham ryby, smak orzechów laskowych i kolendry. Połączenie ze słodkim kokosem dodaje rybie charakteru. Proszę uważać na kminek i liście selera – zbyt duża ilość może sprawić, że potrawa będzie gorzka. Nie żałować cytryny! Do delikatnie pikantnej Perkedel Ikan proponuję wino z końca świata, czyli nowozelandzkie sauvignon blanc. Lekkie, wytrawne, rześkie wino, które doskonale komponuje się zarówno z grillowanymi warzywami, jak i rybą.
- 6 strąków papryki
- olej do smażenia
- 30 dag filetów z ryby bez ości (sola, dobrej jakości mintaj lub inna delikatna biała ryba)
- 1 łyżeczka ziaren kolendry lub 1 łyżka posiekanej kolendry
- ¼ łyżeczki kminku (najlepiej w ziarnach)
- 5–6 orzechów laskowych (w oryginale orzechy kemami)
- ¼ szklanki wiórków kokosowych (w oryginale ½ szklanki kopry)
- 1 łyżka posiekanych liści selera (mogą być liście selera naciowego)
- 2 jajka
- 2 łyżki mąki ziemniaczanej (w oryginale krochmal ryżowy)
- 1 łyżeczka soli
- sok z cytryny lub białe wino (do 50 ml)
- Dorsz na czerwonoBacalhau, czyli dorsz, to narodowe dobro Portugalii – tę rybę przyrządza się tu podobno na 365 sposobów. Tradycyjne jednogarnkowe przepisy portugalskie łączą dorsza z ziemniakami i jajkiem. My proponujemy podać go w wersji nieco ostrzejszej!
- Ryba pieczona w soli z sosem umamiJeśli myślimy o podaniu wina do ryby, pierwszy nasuwający się pomysł to pyszne, aromatyczne chardonnay. Ale co jeśli typowe połączenia już nam się znudziły i chcemy spróbować czegoś nowego, może czasem bardziej kontrowersyjnego, ale może i lepszego?
- Zupa krem z zielonych szparagówMaj nieodłącznie kojarzy mi się ze smakiem szparagów. To jedno z tych warzyw, na które czekam z niecierpliwością przez cały rok i które znikają z naszych straganów tak szybko, że nie zawsze zdążę się nimi w pełni nacieszyć.
- Sezon na szparagiNadszedł czas, gdy na targach dostrzegamy sezonowe warzywa i owoce. Szparagi niestety znikają tak nagle, jak się pojawiają, dlatego trzeba się śpieszyć. Proponujemy przygotować je w towarzystwie cytrusów i francuskiego rieslinga.
- Francuska zupa cebulowaAromatyczna, gęsta i przede wszystkim pożywna zupa cebulowa z dodatkiem białego wina to wspaniały pomysł na jesienne popołudnie. Dajmy się ponieść smakom prosto z Francji!
- Sałatka śledziowa, czyli Wielkanocne inspiracjeJej podstawowym składnikiem są płaty śledziowe, a ostrego posmaku dodaje jej czosnek. W redakcji w odpowiedzi na pytanie: „jakie wino do niej zaproponować”? zapadła głucha cisza. Trudno się dziwić; śledź i wino to nie jest łatwe połączenie.
Wyborne białe wino o rześkich aromatach marakui, białej brzoskwini i grejpfruta przemieszanych z nutami ziołowymi i mineralnymi. W ustach lekkie, świeże i smakowite, o długim finiszu. Podawać do owoców morza, kurczaka z grillowanymi warzywami, świeżych sałatek lub samo.
W magazynie „Czas Wina” prowadzi autorski cykl Slow Food promujący wyjątkowe, często zapomniane produkty i dania. Kocha ryby, fasolę i szparagi. Wychowana na wsi nie boi się zapachu świeżego mleka, karpia czy kaszanki a z drugiej strony pociąga ją orient i ostre gotowanie. Z powodu miłości do czerwonego wina, porzuciła celibat bezmięsnej diety, choć nadal wierzy, że zwierzęta należy jadać od święta. Dla równowagi, zamierza porzucić słodycze dla słodkich win. I pić je na co dzień.